Station Nienoord Zuid

Direct aan de grote parkeerplaats, naast het Informatiecentrum van het landgoed ligt station Nienoord-Zuid. Vanaf dit station vertrekken de treinen richting het Familiepark.

Het station met 2 perronsporen, een perronkap, een draaischijf en een laad-losvoorziening is, evenals de spoorlijn er naartoe, gebouwd in de periode 2019 tot 2022. Het is uitgevoerd als een zogenaamd kopstation, een station waarbij de spoorlijn na het station ophoudt. De treinen kunnen dus na aankomst slechts in de tegengestelde rijrichting weer vertrekken.

Wanneer een  trein getrokken wordt door een stoomlocomotief dan wordt deze na binnenkomst losgekoppeld van de trein en rijdt vervolgens door tot na het wissel dat even voorbij het perron ligt. Nadat dit wissel is omgelegd kan de locomotief achterwaarts over het zogeheten omloopspoor richting draaischijf rijden. Hiermee wordt de locomotief gedraaid om vervolgens tegen de andere zijde tegen de trein te worden geplaatst. Na het nemen van een remproef, een controle of de remmen veilig functioneren, staat de trein weer klaar voor vertrek.

Station Nienoord Zuid 2021

Perronoverkapping

De perronoverkapping staat op het middenperron en heeft 2 vleugels die over de beide sporen steken. Zo geeft de kap wat beschutting tegen weersinvloeden. 

Het ontwerp van de perronoverkapping op Station Nienoord-Zuid is geïnspireerd op een deel van de overkapping op station Groningen. Dit origineel stamt uit de 20e eeuw.

De overkapping op station Groningen die model staat voor de perronoverkapping op station Nienoord Zuid

Op onderstaande foto is de overkapping nog niet geheel gereed. Te zien is dat de staalconstructie al staat. In 2020 is het dak geplaatst en op 20 mei dat jaar werden het station en de zuidelijke tak van de parkroute officieel in gebruik genomen.

De staalconstructie van de overkapping van station Nienoord Zuid

Draaischijf

Aan de voorkant van het perron ligt een draaischijf. Deze wordt gebruikt om na het 'omlopen' van de trein de stoomlocomotief te draaien zodat deze weer schoorsteen voor kan vertrekken richting Familiepark. Deze draaischijf betreft een schaalmodel van de standaard 18 meter draaischijven van de Staatspoorwegen (voorloper van de NS). 

Draaischijf met 4 houten bomen

Als in vroeger dagen de locomotief op de draaischijf was geplaatst stapten de machinist en de leerling af en duwden de draaischijf handmatig rond. Het moge duidelijk zijn dat dit een zware klus was. Slechts wanneer de locomotief zodanig op de draaischijf was geplaatst dat deze min of meer in evenwicht was, was het te doen. 

Om de draaischijf rond te kunnen rondduwen was deze voorzien van een 4-tal houten bomen, op iedere hoek één. Rond de draaischijf was een smal pad aangelegd. Door nu elk aan een zijde te gaan staan en met de rug tegen de houten boom te duwen kon de draaischijf worden bewogen. Ons model is niet voorzien van deze bomen om te voorkomen dat we erover zouden struikelen.

Draaischijf op Station Nienoord Zuid

 In het volgende filmpjes is de 'brug' net geplaatst en wordt er de eerste draai aan gegeven.

Stootblokken

Om te voorkomen dat de locomotieven kunnen "doorschieten" en aan de achterkant van de draaischijf af zouden kunnen rijden, worden hier zogenaamde stootblokken geplaatst. Deze luxe was in vroeger dagen lang niet overal aangebracht. Het locomotiefpersoneel werd geacht het vak zozeer meester te zijn dat een dergelijk incident eenvoudigweg niet voor kwam.

Stootblok van het type Hercules sr.

De stootblokken die op station Nienoord-Zuid zijn voorzien zijn schaalmodellen van het vroeger Staatsspoor stootblok van het type Hercules sr. In de basis waren er twee typen stootblokken. Omdat het herstellen van schade aan materieel doorgaans veel kostbaarder was dan schade aan een stootblok, werden waar mogelijk stootblokken (of zandheuvels) toegepast die een voertuig bij doorschieten afremden en daarbij zelf opgeofferd werden te gunste van het materieel. Daarbij was er enige ruimte achter deze voorziening benodigd om zo een remweg te creëren. Wanneer deze ruimte er niet was en zich achter het einde van het spoor bijvoorbeeld een overweg of een gebouw bevond, werd er gekozen  voor een veel robuuster stootblok dat de krachten kon weerstaan en waarbij juist het materieel werd opgeofferd: het type Hercules sr.

Na de 2e wereldoorlog bleek het spoorwegsysteem in Nederland zwaar beschadigd. Ook veel emplacementen moesten worden hersteld. Er is toen een nieuwe uitvoering van het de Hercules sr. bedacht die snel gebouwd kon worden van ter plaatse voorhanden materiaal. Het stootblok op de kop van de spoorlijn bij de parkeerplaats is een schaalmodel van dit type stootblok.