Seinhuis

De eerste jaren werden de wissels en armseinen op station Nienoord met de hand bediend. Dit betekende dat er op drukke dagen wanneer er met 2 treinen werd gereden, steeds iemand bij het inrijwissel en iemand bij het uitrijwissel moest staan om ze om te leggen. Dat werd toch wat bezwaarlijk, zeker omdat het niet de leukste diensten waren.

Het oude seinhuis dat van 1978 tot 1980 dienst gedaan heeftGelukkig kon in 1977 de hand worden gelegd op het oude kassahokje van de ijsbaan. Dit werd naast het spoor geplaatst tussen de lage baan en de Hoogepalenbaan. In dit hokje werd een klein tableau geplaatst met enkele drukknoppen voor de beide wissels. Ook voor het wissel naar het emplacement en voor de beide uitrijseinen was er een drukknop. De wissels en seinen werden pneumatisch bediend, dat wil zeggen met behulp van samengeperste lucht. De krukknop in het seinhuis bekrachtigde een elektrisch stuurventiel bij het wissel of sein, en met een grote "PLOF" veranderde dan de stand.

Het inrijwissel lag vroeger in het station precies in de looproute naar het loket waar de treinkaartjes werden verkocht. Daardoor bestond er een zeker risico dat bezoekers met tenen of eventueel vingers bekneld zouden kunnen raken tussen het op afstand bediende wissel. Om iedereen te waarschuwen dat het wissel om zou gaan was er bij het stuurventiel een deurbel gemonteerd die ook vanuit het seinhuis kon worden bediend. Voordat het wissel omging werd er eerst indringend gebeld: "Triiiiiing PLOF!". Of het er veel veiliger van werd is overigens maar de vraag. De bel was circa 3 meter vanaf het wissel geplaatst en voorzien van een bordje waarop te lezen was dat het wissel na het belsignaal werd omgelegd.  Als je het waarschuwingssignaal al hoorde dan moest je dus eerst kijken waar het vandaan kwam, dan het bordje lezen om vervolgens je teen uit het spoor te tillen. En dat allemaal binnen een seconde!

Het bedieningspaneel dat in van 1980 tot 1997 dienst heeft gedaanAl spoedig was het kleine tableautje te klein. Langs de baan werden namelijk lichtseinen geplaatst met een heus bloksysteem. Er kwam een nieuw groot roestvrijstalen tableau waarin niet alleen de drukknopen waren ondergebracht maar ook verklikkerlampjes voor alle seinen zodat de seinhuiswachter in de gaten kon houden waar de trein zich op het traject bevond. Ook werd een telefoontoestel voor het "diensttelefoonnet" geintegreerd in het tableau. Weliswaar was het seinhuis niet erg fraai, het aardige was wel dat publiek vanaf het Hoogepalenperron door de ramen of de openstaande deur naar binnen kon kijken, en zo het werk in het seinhuis kon aanschouwen. 

Het huidige seinhuis, hier nog in de oude groene kleurOmstreeks 1980 werd een nieuw seinhuis gebouwd. Ook werd er een vorm van beveiliging gerealiseerd waardoor seinen niet op veilig konden worden gezet als de wissels erachter niet goed lagen, en wissels niet meer konden worden omgelegd achter een al veilig gezet sein. In 1997 werd het inmiddels al weer verouderde bedieningspaneel vervangen en werd de beveiliging overgenomen door een PLC-besturing. Vanwege de komst van de parkroute zuid en het nieuwe station Nienoord-Zuid is besloten om ook de gehele besturing te vervangen en te moderniseren.